Wczesne leczenie ortodontyczne nie budzi wątpliwości w literaturze, a jednak w Polsce najmłodsi, 5-7 letni pacjenci przodozgryzowi, uzyskują informację, że nic nie da się zrobić. Czy rzeczywiście dla najmłodszych przodozgryzowych pacjentów nie ma żadnej nadziei na sensowne leczenie?

Jeśli ktoś podejmuje działania lecznicze, to nieoperacyjne leczenie III klasy szkieletowej u pacjentów po 10-12 roku życia jest uważane za leczenie stricte kamuflażowe.
Czy tak jest rzeczywiście?

Czy leczenie aparatami ortopedycznymi (elastyczną opaską na bródkę i maską twarzową) wywołuje zmiany kształtu kości twarzoczaszki tylko w najmłodszych przedziałach wiekowych? Na te i inne pytania odpowiem w czasie trwania tego szkolenia. Na konkretnych przypadkach pacjentów w okresie wzrostowym (od 5 do 18 roku życia) pokazane zostanie skuteczne i sprawdzone przez ostatnich 15 lat leczenie za pomocą maski twarzowej i indywidualnej opaski elastycznej (procy bródkowej), wyciągów III klasy, różnych odmian RME (począwszy od zmodyfikowanego Haasa wg Marco Rosa do aparatów hybrydowych na mikroimplantach podniebiennych) oraz różnych rodzajów nakładek akrylowych cementowanych na przednich lub bocznych zębach szczęki i żuchwy.

Absolwentka studiów stomatologicznych na Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, które ukończyła w 1993 roku. Pierwszy stopień specjalizacji ze stomatologii ogólnej uzyskała w 1996 roku, drugi – w 1999 roku. W 2009 roku uzyskała tytuł doktora nauk medycznych na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Od 1999 roku prowadzi wykłady z ortodoncji w Podyplomowym Studium Ortologopedii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest członkiem stowarzyszeń ortodontycznych: Sekcji Ortopedii Szczękowej PTS, PTO, WFO i AAO. Od 2009 roku wygłasza prezentacje i wykłady, jak również publikuje artykuły naukowe. Główne zainteresowania naukowe koncentrują się wokół nieoperacyjnego, ortopedycznego leczenia wad szkieletowych, dojrzałości szkieletowej i jej wpływu na wyniki leczenia oraz zastosowania szybkiej ekspansji szczęki w leczeniu szczękowoortopedycznym dzieci, młodzieży i dorosłych.

Jej doktorat, opublikowany wspólnie z Tiziano Baccettim, zainicjował badania na całym świecie związane ze skokiem wzrostowym i zyskał ponad 90 cytowań w publikacjach dotyczących rozwoju człowieka.