9.00 -10.00 - Rejestracja
10.00 - 11.30 - dr Agnieszka Srebrzyńska-Witek
Rola ustawienia siekaczy w planowaniu leczenia ortodontycznego z uwzględnieniem estetyki twarzy oraz aspektów periodontologicznych.
Ustawienie górnych i dolnych siekaczy jako zębów leżących w strefie estetycznej jest kluczem do planowania leczenia
ortodontycznego. Błędy w planowaniu ich pozycji będą skutkować pogorszeniem rysów twarzy pacjenta. Mogą również
negatywnie wpływać na prawidłową funkcję układu stomatognatycznego oraz funkcję języka. Dodatkowo, w wielu
przypadkach mogą wystąpić powikłania periodontologiczne w postaci dehiscencji i fenestracji kostnych a także recesji
dziąsłowych. Obecnie, dzięki szerokim możliwościom jakie daje zastosowanie miniimplntów ortodontycznych w
zarządzaniu zakotwieniem, planowanie leczenia ortodontycznego nawet w trudniejszych przypadkach staje się łatwiejsze a
leczenie bezpieczniejsze i bardziej przewidywalne.
11.30 - 12.00 - Przerwa kawowa
12.00 - 13.30 - dr Agnieszka Srebrzyńska-Witek
Wykorzystanie zakotwienia szkieletowego w uzyskaniu i utrzymaniu planowanej pozycji siekaczy. Ekstrakcje czy dystalizacja?
Kontrola pozycji siekaczy zarówno górnych i dolnych może być utrudniona szczególnie w planach leczenia kompromisowego
lub kamuflażowego wad szkieletowych. W przypadkach leczenia znacznych stłoczeń może dochodzić do nadmiernej
protruzji i ekspansji zębowo-wyrostkowej. Z kolei w przypadkach zamykania przestrzeni wymagającej mezjalizacji bocznych
segmentów (np.: agenezja siekaczy bocznych, szparowatość) negatywną konsekwencją może być niezamierzone ustawienie
siekaczy w nadmiernej retruzji. Optymalny plan leczenia w zależności od wskazań: ekstrakcje, mezjalizacja lub dystalizacja
oparta o miniimplanty ortodontyczne pozwala na maksymalne zredukowanie ryzyka wystąpienia powyższych powikłań.
13.30 - 14.30 - Lunch
14.30 - 16.00 - dr Giorgio Iodice
Cyfrowe pozycjonowanie TAD: zalety i wady
W ciągu ostatnich kilku lat zakotwienie szkieletowe stało się standardem, a przewodniki pozycjonowania często były
przedstawiane tylko opisowo. Ponieważ wprowadzenie TAD może wiązać się z możliwym ryzykiem uszkodzenia tkanek
twardych i miękkich, klinicyści są często ostrzegani przed tymi działaniami ubocznymi.
Co może się stać, jeśli TAD wejdzie w bezpośredni kontakt z korzeniami zębowymi?
Jak głęboko mój TAD musi być w kości?
Jaki jest najlepszy protokół do wprowadzania i aktywacji sił biomechanicznych?
Jakiego rodzaju informacji diagnostycznych naprawdę potrzebuję i o co muszę prosić mojego pacjenta?
Aby odpowiedzieć na te i wiele innych możliwych pytań, szczegółowo opiszemy i porównamy metody bezpośrednią
i pośrednią wprowadzenia TAD , pokazując zalety, a także możliwe wady. Jakie są rzeczywiste doświadczenia kliniczne?
16.00 - 16.30 - Przerwa kawowa
16.30 - 18.00 - dr Giorgio Iodice
TAD: zarządzanie i pokonywanie ograniczeń w leczeniu nakładami
W ciągu ostatnich lat obserwujemy coraz większe zapotrzebowanie na estetykę ze strony naszych pacjentów ortodontycznych,
w wyniku wzrostu ortodoncji wśród dorosłych, a także dbałości o estetykę wśród nastolatków.
Z jednej strony doprowadziło to do większego zapotrzebowania na leczenie, otwierając nowe możliwości i zwiększając
liczbę pacjentów. Z drugiej strony stymulowało to narodziny i rozwój coraz bardziej estetycznych i „niewidzialnych”
lub „słabo widocznych” metod, aby sprostać estetycznym wymaganiom naszych pacjentów.Jednak obecnie są dowody naukowe
i powszechne doświadczenia kliniczne, że istnieją granice w radzeniu sobie ze złożonymi ruchami ortodontycznymi za pomocą
nakładek. Niektóre z tych limitów mogą być związane z producentem systemu, ale większość z nich jest związana z materiałem
i biomechaniką alignerów. Niektóre ograniczenia można z pewnością pokonać lub zminimalizować poprzez zastosowanie
mechaniki hybrydowej wynikającej ze skojarzenia alignerów z zakotwieniem szkieletowym oraz bardziej odtwarzalną i wydajną
biomechaniką. Celem wykładu będzie opisanie klinicznych procesów w celu połączenia alignerów i zakotwienia szkieletowego
w różnych scenariuszach klinicznych: od uzasadnienia, po wybór aparatów i czas aplikacji. Uczestnicy zostaną poprowadzeni
do bardziej uproszczonych i przewidywalnych podejść, od łatwego zarządzania klinicznego i rutynowo stosowanego w codziennej
ortodontycznej praktyce klinicznej. Obecnie dostępne są nowe protokoły i nowe możliwości terapeutyczne, łącząc zakotwienie
szkieletowe z niewidzialną lub zupełnie niewidoczną mechaniką, z nowymi możliwościami dla dorosłych pacjentów i nie tylko.
9.00 - 10.30 - dr Daniela Lupini
Alignery i Tady
Techniki leczenia alignerami stają się popularne na całym świecie wśród ortodontów ponieważ min. poprawiają
przewidywalności leczenia. Mimo to leczenie z zastosowaniem alignerów jest obecnie nadal dotknięte pewnymi
ograniczeniami. Zakotwienie szkieletowe za pomocą miniimplantów ortodontycznych znacząco pomaga niwelować te
ograniczenia. Racjonalne powiązanie miniśrub wspomaganych biomechaniką z przezroczystymi nakładkami jest kluczem
do uzyskania nowoczesnych i skutecznych wyników leczenia.
10.30 - 11.00 - Przerwa kawowa
11.00 - 12.30 - dr Daniela Lupini
Poprzeczny niedobór szczęki
Poprzeczny niedobór szczęki jest częstą wadą zgryzu dotykającą duży odsetek populacji poszukującej leczenia
ortodontycznego. Ta wada zgryzu jest odpowiedzialna za ważne konsekwencje dla wyrzynania się zębów, oddychania
i rozwoju twarzy. Współczesne podejście oparte na potrzebach pacjentów i nowych technologiach jest kluczem do
skutecznego leczenia tej wady zgryzu zarówno u pacjentów rosnących, jak i dorosłych.
12.30 - 13.30 - Lunch
13.30 - 15.00 - dr Daniele Cantarella
Planowanie cyfrowe MSE
Maxillary Skeletal Expander (MSE) to specyficzny typ aparatu Miniscrew Assisted Rapid Palatal Expansion (MARPE)
opracowanego przez prof. Won Moon na Uniwersytecie Kalifornijskim w USA. MSE jest umieszczony w tylnej części
podniebienia, aby wygenerować równoległą ekspansję środkowej części twarzy i jest wykorzystywany zarówno u rosnących,
jak i dojrzałych pacjentów. Większe efekty szkieletowe, w porównaniu z ekspanderami umieszczonymi na zębach sprawiają,
że MSE jest szczególnie wskazany u pacjentów cierpiących na niedrożność nosowych dróg oddechowych i problemy z oddychaniem
związane ze snem. Inne zastosowania kliniczne to terapia wad zgryzu klasy III i zgryz otwarty. Obecnie technologia cyfrowa
oferuje możliwość dokładniejszej diagnozy i planowania leczenia. Wykład pokaże metodologię planowania pozycji MSE w
CBCT pacjenta oraz kompletny cyfrowy przebieg pracy dla właściwej produkcji aparatów i bardziej przewidywalnych wyników
leczenia. Przeanalizowany zostanie przez CAD-CAM również przypadek zmodyfikowany MSE z 6 miniśrubami. Na koniec
wyjaśnione zostanie zastosowanie MSE w połączeniu z chirurgią miniinwazyjną w celu ułatwienia ekspansji szczęki, wykonywanej
w gabinecie ze znieczuleniem miejscowym i sedacją u bardziej dojrzałych pacjentów.
15.00 - 15.30 - Przerwa kawowa
15.30 - 17.00 - dr Daniele Cantarella
Masowa retrakcja zębów przednich za pomocą TAD i aparatów stałych
W przypadkach ekstrakcji dystalizacja zębów przednich za pomocą aparatów ortodontycznych jest często związana z
kilkoma niepożądanymi skutkami ubocznymi, takimi jak pogłębienie zgryzu, obrót płaszczyzny zgryzu, wychylenie i utrata
zakotwiczenia. Efekty te, często związane z zastosowaniem mechaniki ślizgowej, mogą nie tylko wydłużyć czas leczenia, ale
także pogorszyć jego wyniki.Miniśruby mogą wzmocnić zakotwienie, ale nie mogą uniknąć utraty kontroli torku ani zapobiec
efektowi wychylenia zębów. Na podstawie badań biomechanicznych zaleca się stosowanie „power arms” o różnej długości w
zależności od pożądanego rodzaju ruchu przednich zębów. Pozwala to na uzyskanie kontrolowanego ruchu zębów przy mniejszej
liczbie skutków ubocznych podczas zamykania przestrzeni w mechanice ślizgowej. Wykład obejmie biomechanikę zbiorczego
cofania zębów przednich za pomocą aparatów stałych i TAD z wykorzystaniem mechaniki ślizgowej. Omówionych zostanie
kilka zastosowań klinicznych, w których bezpośrednia i pośrednia mechanika zakotwiczenia jest wykorzystywana w celu
maksymalizacji skuteczności leczenia. Wykład będzie analizą leczenia techniką łuku prostego ze szczególnym uwzględnieniem
ewolucji McLaughlin-Bennett MB 5.0.Na koniec zostanie zaprezentowany dwusekcyjny łuk z segmentem przednim o rozmiarze
.021x.025 i segmentami tylnymi o rozmiarze .018x.025 i jego zastosowania kliniczne z wykorzystaniem TADs.
REGENT WARSAW HOTEL
ul. Belwederska 23
